Сажетак Bogata rukopisna zaostavština Todora Manojlovića na stranim jezicima, a tako i značajan broj pisama, koji se čuvaju u Istorijskom arhivu Zrenjanina, do danas je neistražena. Za vreme studija prava u Budimpešti i Nađvaradu (1900 – 1910), Manojlović je vodio živu prepisku sa članovima porodice i prijateljima. U radu su prikazana dva pisma iz 1910. godine, na nemačkom jeziku i u prevodu na srpski, koja je Todoru Manojloviću poslala tetka Linka Krsmanović. U pismima se pominje Manojlovićev prvi književni prikaz, Saputnici Isidore Sekulić, koji je Srpski književni glasnik odbio, da bi ga Manojlović, na nagovor Linke Krsmanović, poslao i 1913. godine konačno objavio u Letopisu Matice srpske. Pored toga, pisma pružaju uvid u porodične prilike Manojlovića i Krsmanovića, i daju potpuniju sliku o Todoru Manojloviću iz perioda koji je prethodio njegovoj odluci da, uprkos naporima i željama porodice, prekine studije prava i posveti se umetnosti i književnosti.
