Сажетак U radu se na primeru prideva čist, kao odredbe kategorizovanja, sprovodi višeslojna analiza, koja polazi od leksikografske obrade u postojećim deskriptivnim rečnicima srpskog jezika, da bi se, uvidom u elektronski korpus ekstrahovali primeri ciljane upotrebe, koji se dalje klasifikuju prema parametrima sadržinske i formalne srodnosti i stepenu postojanosti sintagmatskog spoja. Ciljevi rada podrazumevaju: (a) identifikaciju potencijalnih aktiviranih sema i, u vezi s tim, značenjsku korelaciju s postojećim leksičkim registorom na paradigmatskom planu (čista laž : gola laž; čista slučajnost : puka slučajnost; čisto prijateljstvo : iskreno prijateljstvo i sl.); (b) registrovanje pozitivne i negativne semantike udruživih imenica i moguće implikacije na formalnom planu (... iz čiste pakosti : * ... iz čiste sreće); (c) diferencijaciju značenja odredbe čist kad se udružuje s imenicama iz iste semantičke podgrupe, te uočavanje najesnih granica između polariteta – pozitivno : negativno, kao posledice nejednakog efekta koji se postiže kvalifikacijom entiteta ovim obeležjem (up. čista dobit : čista pljačka).
