U članku se analiziraju misionarske i prozelitske aktivnosti Rimokatoličke crkve i Vatikana u pravoslavno-muslimanskom delu Balkana. Interesi italijanskog imperijalizma i rimokatoličkog misionarstva bili su identični. Rimokatolička hijerarhija u Albaniji imala je jasno formulisan ideološki i politički državni program. Skadarski franjevci i Jezuiti presudno su uticali da se kod Albanaca (Arnauta, Arbanasa) rimokatoličke vere stvara svest o pripadnosti rimokatoličkoj kulturi, da se podstiče privrženost politici Italije i vrši denacionalizacija i prozelitizam nad pravoslavnim i muslimanskim stanovništvom Kosova, Metohije i Makedonije. Svu duhovnu vlast u jugoslovenskim pograničnim krajevima prema Albaniji vršili su strani rimokatolički sveštenici (Albanci, Italijani), ali i jugoslovenski državljani Slovenci i Hrvati koji su u većini slučajeva nastupali sa antijugoslovenskih odnosno antisrpskih pozicija. Sa inostranim italofilskim sveštenstvom postavljenim od skadarskog franjevačkog provincijala ili skadarskih jezuita Italija je mogla uspešno da provodi svoju državnu propagandu preko ideje o stvaranju "Velike Albanije".
