Sažetak Rad se bavi pojavom ontološkog preklapanja između fikcionalnih svetova satire u Guliverovim putovanjima Džonatana Svifta. Preklapanje je uglavnom izvedeno delimično, a prate ga dvostruka pomicanja referencije ( izmišljene na stvarnu, a stvarne na izmišljenu). Ovaj proces svoje ishodište pronalazi u fenomenu aluzivnosti. Da bi čitalac Guliverovih putovanja identifikovao fikcionalni identitet s istorijskim, mora doći do pomicanja referencije s izmišljene na stvarnu. Pomicanje referencije vrši se i sa stvarne referencije na izmišljenu, kao u slučaju fikcionalnog identiteta Japana (treće Guliverovo putovanje), ali i u svakom tekstu čija je pretenzija realističkog tipa. Teorija fikcionalnosti zasnovana na ovakvi m osnovama daje validniji uvid u pitanja kontekstualnosti i kotekstualnosti.
