Komunikacija i kultura online
Primary tabs
Communication and Culture Online is a free electronic scientific journal. Our goal is to improve knowledge in the field of linguistics, literature, communication, culture, intercultural and related disciplines.
Regular issues of Communications and Culture Online are published once a year, in the last week of December. Before the new issue of the magazine comes out as a whole, the so-called pre-publishing. In addition to regular issues, Communication and Culture online also publishes special thematic editions, independently or in collaboration with partners.
Pages
-
- DISKURS TELEVIZIJSKIH REKLAMA
- Sažetak Reklama je paradigma modernog vremena. Njena funkcija je ekonomska ili marketinška, forma u sve većoj meri umetnička, a moć utoliko veća ukoliko jasnije i snažnije utiče na podsvesne potrebe potencijalnih potrošača i njihovo buduće ponašanje, ne samo na tržištu već u sveukupnom životu. Televizijska reklama i reklama na internetu imaju najveću mogućnost da dosegnu ciljne grupe. Za razliku od staromodnih reklama iz vremena kada su one tek počele da se javljaju u medijima, današnje reklame se u većoj meri okreću vizuelnom efektu. Njihov tekst je koncizniji, dok jezik obiluje stilskim figurama. Imajući u vidu to da je cilj moderne reklame dublji i trajniji uticaj na potrošača, verovatnije je da ona koristi diskurs koji u većoj meri pogaña dublje, nesvesne slojeve ličnosti. U tom smislu se i neverbalni elementi reklame ponašaju kao poruka koju sam konzument medijskog sadržaja „prevodi” na jezičku poruku i na potrebu da se odreñenim budućim ponašanjem prilagodi slici društva kreiranoj u tim istim medijskim porukama. I pored opšteg trenda globalizacije i pojave identičnih reklama u različitim zemljama u kojima se govore različiti jezici, jezički diskurs je i dalje ključni element dobre reklame. Ko je kreator, a ko žrtva budućih ponašanja ostaje nedovoljno jasno. Profiter je svakako pošiljalac poruke.
-
- DISTOPIJSKA VIZIJA U IŠIGUROVOM ROMANU NE DAJ MI NIKADA DA ODEM
- Sažetak Ovaj rad bavi se aspektima Išigurove distopijske vizije u romanu Ne daj mi nikada da odem, najpre kroz vizuru nekoliko reprezentativnih dela istog žanra, a zatim ukazivanjem na najznačajnije specifičnosti pomenutog romana samog po sebi. Pritom se najviše pažnje posvećuje suštinskom pitanju – zašto se klonovi ne pobune, ali i upućuje na etičke dileme kloniranja, odnosno na nedoumicu da li su klonovi iz Išigurove sumorne vizije istinska ljudska bića ili tek pokušaj imitacije života. Za potrebe komparativne analize u ovom radu, ograničićemo se na tri monumentalna distopijska dela – antologijski roman Džordža Orvela 1984, futurističku viziju Oldosa Hakslija Vrli novi svet, i feminističku distopiju Sluškinjina priča kanadske spisateljice Margaret Etvud. Nakon ukazivanja na sličnosti koje Išigurov roman povezuju sa pomenutim delima distopijskog žanra – represivnu atmosferu, gubitak identiteta, itd. – u nastavku rada istaći ćemo specifičnosti koje njegovu distopijsku viziju čine jedinstvenom.
-
- DISTRIBUCIJA FRAZALNIH GLAGOLA U PISANJU NA ENGLESKOM KAO STRANOM KOD SRBOFONIH GOVORNIKA
- Sažetak Ovim istraživanjem želimo da utvrdimo distribuciju frazalnih glagola u pisanju odraslih srbofonih govornika na engleskom jeziku. Na taj način dobićemo uvid u njihovu frazeološku kompetenciju, koja čini neodvojiv dio komunikativne kompetencije. Elektronski korpus od približno 200.000 riječi, sačinjen od argumentativnih sastava, pretražen je ručno i softverski. Preliminarni rezultati pokazuju da su frazalni glagoli u pisanju srbofonih govornika engleskog jezika zastupljeni u približnom broju kao i kod izvornih govornika. Ono što je uočljivo jeste upotreba tzv. kolokacijskih plišanih meda, a prisustvo izvjesnog broja frazalnih glagola uslovljeno je odabirom esejske teme. Važno je istaći i da se frazikon srbofonih govornika značajno razlikuje od onog izvornih govornika; 10 od 20 najproduktivnijih leksičkih glagola koji u BNK čine frazalne ne izdvajaju se kao takvi u korpusu srbofonih govornika. S druge strane, u srpskom korpusu među 20 najproduktivnijih jeste deset koji se u BNK ne nalaze među stotinu najzastupljenijih. Sličan slučaj je i sa nekim od najproduktivnijih partikula u oba korpusa. Kada su u pitanju frazalni glagoli koji su najčešći u oba korpusa, srbofoni govornici ih u prosjeku manje koriste, a frazalni glagoli doslovnog i aspektualnog značenja zastupljeniji su od onih prenesenog značenja. Približno 3% izdvojenih primjera odstupa od normi savremenog engleskog jezika. Kontrastivnom analizom međujezika utvrđeno je da se većina grešaka može pripisati negativnom transferu. Rezultati ovog istraživanja mogu imati pedagošku primjenu, poput osmišljavanja nastavnih materijala zasnovanih na primjerima autentičnog engleskog jezika, koji bi sadržavali najzastupljenije frazalne glagole iz BNK. To može dovesti do približavanja frazikona srbofonih govornika engleskog frazikonu izvornih govornika.
-
- DOPRINOS OMERA SEJFETINA STANDARDIZACIJI TURSKOG JEZIKA
- Sažetak Rad istražuje stavove turskog književnika Omera Sejfetina (1884-1920) o standardizaciji turskog jezika koja je bila od najvećeg nacionalnog i kulturnog značaja za tursku naciju početkom 20. veka. Omer Sejfetin je jedan od utemeljivača turske kratke pripovetke, istaknuti predstavnik epohe nacionalne književnosti (1911-1923), borac za „novi jezik“, tj. turski jezik očišćen od nanosa arapskih i persijskih konstrukcija i leksike koji je u osnovi govorni i svima razumljiv turski jezik. Omer Sejfetin zauzima istaknuto mesto kao pripovedač koji je izborom tema, porukama i nadasve jednostavnim jezikom uticao na buđenje turske nacionalne svesti, ukazivao na moralne vrednosti i težio afirmaciji nacionalnih ideala. Pored pripovedaka, veoma važan deo njegovog stvaralaštva čine brojni eseji i novinski tekstovi posvećeni jezičkim pitanjima. Uprkos mladosti, Omer Sejfetin pokazuje veliku erudiciju i jezičku kompetenciju koje uz ubedljiv i tečan stil čine njegove napise zanimljivim i inspirativnim izvorom za istraživanje puteva i stranputica novije istorije turskog jezika. Duboko svestan da „svaki narod živi u svom jeziku“, Omer Sejfetin se zalagao za temeljnu jezičku reformu, odbacivanje elitnog, izveštačenog i neprirodnog tzv. osmanskog turskog jezika i uspostavljanje istanbulskog turskog govora kao standarda koji je razumljiv celokupnom turskom svetu od Bosfora do Kine.
-
- DWELLING IN AND DWELLING ON SEWERS
- Sažetak Snowshoeing Through Sewers relates Michael Aaron Rockland‟s sometimes dangerous explorations of his highly urbanized dwelling place (“not where no one has been but where no one wishes to go,” [6]) by canoe, by bicycle, or on foot. This paper relies on ecocriticism to assess the relevance of Rockland‟s enterprise, which is linked to the famed American fascination for outdoor activities and also constitutes a parody of the “discovery” of America. It analyzes the initiatory aspects of the endeavor, which takes the author on an American odyssey that leads him to face his childhood self, the Americanness of his family and to probe the soundness of his humanistic beliefs. Drawing on the constant references to Walden that pepper the text, the last part eventually questions Rockland‟s ability to offer a stable ethic in the context of an environmental degradation he seems to be taking for granted.
-
- Dobrila Begenišić
- Sažetak
-
- DŽAHIZOVI STAVOVI O PREVOĐENJU U KNJIZI O ŽIVOTINJAMA
- Sažetak Tema ovog rada jesu stavovi koje je o prevođenju izneo arapski srednjovekovni prozni pisac Džahiz (776-868) u svom čuvenom delu Knjiga o životinjama (Kitāb al-ḥayawān) iz druge polovine IX veka. Iako je reč o delu prevashodno zoološke tematike, u uvodu nalazimo izuzetno vredna zapažanja o prevođenju uopšte, prevođenju arapske poezije, prevođenju tekstova sakralne prirode i intervencijama prevodilaca i prepisivača u tekstu. Džahiz je bio savremenik početnog zamaha najvećeg prevodilačkog pokreta u srednjem veku, kod Arapa i u svetu, pa su mu bila dostupna brojna naučna, filozofska i književna dela u direktnom ili posrednom prevodu sa jezika kao što su grčki, persijski, sanskrit i drugi. Upravo se putem tada nastalih prevoda upoznao sa Aristotelovom fizikom to jest filozofijom prirode, što ga je nadahnulo da napiše jedno od svojih najznačajnijih dela – Knjigu o životinjama. Iako je temi prevođenja pristupio iz perspektive čitaoca, posvetivši joj samo četiri od preko dve hiljade stranica Knjige o životinjama, čak i letimičan uvid u njegova razmišljanja o prevođenju jasno ukazuje na to da je uspeo da prepozna i razloži neka od vodećih pitanja savremene teorije prevođenja. U ovom radu prevedeni su relevantni delovi i analizirani Džahizovi stavovi o prevođenju izneti u tom delu, kako iz perspektive stavova o arapskom jeziku koji su vladali u Džahizovo vreme i osobenosti prevoda koji su mu bili dostupni, tako i u odnosu na ideje moderne teorije prevođenja i nauke o jeziku.
-
- EDGAR ALAN PO, KNJIŽEVNA KRITIKA I ČASOPISI – JEDAN OSVRT
- Sažetak Edgar Alan Po, pripadnik čuvene trijade američkih romantičara, od rane mladosti bio je upoznat sa tradicijom časopisa, posebno britanskih kao što je Blackwood, i vrstama priče koje je ovaj časopis njegovao. U pitanju su burleska i priča senzacije kojima je američki Zoil eksperimentisao u više navrata u toku svoje spisateljske karijere. Koliko je rad za određeni časopis bio bitan za Poa govori podatak da su svi njegovi eseji i kritike objavljeni upravo u periodici. U ovom radu bavimo se Poovim stavom da pravi kritičar mora biti spreman da se izdigne iznad trivijalnog i lične kontroverze, da minuciozno obavlja svoj zadatak i objektivno komentariše književno djelo. On mora biti spreman da krajnje profesionalno analizira i upoređuje, mora imati oko za ljepotu, uho za muziku, što je Po pokazao u velikoj mjeri na sopstvenom primjeru, katkad sa izvjesnom dozom pretjerivanja. Istraživanje je pokazalo da je Po mnogo toga „rasuo“ po „Marginalijama“, „Pinakidiji“, „Literatima grada Njujorka“, ali i kritičkim osvrtima napisanim na račun brojnih britanskih i američkih pisaca. Upravo ove kritike predstavljaju njegovu riješenost da udari temelje profesionalnoj kritici koja će biti bazirana na ozbiljnosti, visokim standardima i izuzetnom profesionalizmu.
-
- EL MAR SE MUEVE
- Sažetak Description of the daily lives of passengers on their journey to the Spanish Indies during the sixteenth and seventeenth.
-
- EMOTIVNI KARAKTER POPULARNE KULTURE U ROMANIMA VIRDŽINIJE VULF GOSPOĐA DALOVEJ, KA SVETIONIKU I TALASI
- Sažetak Prihvatajući definicije Džona Fiska, prema kojima popularna kultura nastaje modifikacijom, adaptacijom i podrivanjem serijskih proizvoda od strane pojedinaca, rad analizira elemente popularne kulture u tri modernistička romana Virdžinije Vulf – Gospođa Dalovej, Ka svetioniku i Talasi. Cilj rada je da ukaže na nesvestan proces ličnog preoblikovanja kupljenih produkata, reklama ili javnih mesta, na koje junaci ovih dela projektuju najdublja osećanja i trenutne misli. Uz to, rad teži ka tome da pokaže i kakav značaj elementi popularne kulture imaju na širem planu ovih romana, to jest na planu njihovog modernističkog karaktera. Istraživanjem se dolazi do nekoliko primera iz romana u kojima, „praveći“ popularnu kulturu, junaci pokušavaju da reše sopstvene emotivne probleme, podrivaju gotove proizvode i identifikuju ih sa objektom lične želje ili pak koriste popularno javno mesto u sopstvenom svešću obojene svrhe. Izvodi se zaključak da elementi popularne kulture u ovim delima imaju veliki značaj jer, gradeći se u susretu spoljašnjeg sveta i pojedinačnih ličnosti kao njenih glavnih tvoraca, popularna kultura doprinosi istinitijem prikazu ljudske svesti – jednom od najvećih ideala modernizma.